Archiwum kategorii ‘Prasa o nas’
luty 19, 2024
PROGRAM GALI jest bardzo bogaty. Wystąpią grupy wokalne, taneczne i artystyczne z Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Brzeskiego Centrum Seniora, Uniwersytetu III Wieku, Brzeskiego Centrum Kultury oraz przyjaciele wspierający działania seniorów.
AUTORZY KLUBU LITERACKIEGO „BRZEG” działający przy Związku Nauczycielstwa Polskiego organizują spotkania w Kawiarence Między Wierszami/ BCS/ i w Zw. Emerytów. ZAPRASZAMY NA GALĘ! Z poezją wystąpią przedstawiciele klubu: ELŻBIETA KLIMEK, MARIAN SMOGUR, BENIA FEDOROWICZ, ROMANA WIĘCZASZEK. Oprawę muzyczną zapewni grą na flecie ALICJA LEWANDOWSKA. Przyjemnym akcentem będzie zaśpiewanie przez DUET APASJONATA w składzie EWA SIEMASZKO i JAN GRAJEWSKI walczyka „Kawiarenki”. Słowa do niej napisał M. Smogur, a melodię stworzyła E. Siemaszko.
………………………………
ZAPRASZAMY DO WSPÓLNEGO ŚWIĘTOWANIA!
W BRZEGU NAPRAWDĘ SENIORZY SIĘ NIE NUDZĄ!
luty 6, 2024
Tekst ukaże się też w Panoramie Powiatu Brzeskiego w czwartek 9.02. Dziękujemy Redakcji!
Poruszyliśmy wszystkie struny MIŁOŚCI, aż muzy były w szoku! Kawiarenka tonęła w czerwieni, obrusy, kwiaty, we włosach także oraz elementy stroju, były naturalnie czerwone. Lilia dzieliła się czekoladowymi sercami, ja darowałam gościom Kawiarenki Między Wierszami (w Brzeskim Centrum Seniora, Piastowska 29) książki, które są pamiątką z Najazdów Poetów na Zamek. Są w nich wiersze znanych autorów z Opolszczyzny oraz z Krakowa. Na każdym tomiku umiejscowiłam błyszczące serce.
W nastrój lutowego wieczoru pt. „Miłość ma niejedno imię” świetnie się wpisał koncert na flecie w wykonaniu Alicji LEWANDOWSKIEJ (nauczycielki gry na tym instrumencie), którą poznaliśmy wiele lat temu, na początku działań Klubu Literackiego „Brzeg”. Magicznie zdolne wokalistki Magdalena JABŁOŃSKA-BATOR i Aleksandra SZYSZKA zabrały nas w podróż ze znanymi piosenkami. Nagraliśmy sobie fragmenty, słuchamy i moglibyśmy tak słuchać cały czas. Pięknie śpiewają!
Czytaj całość »
styczeń 29, 2024
RECENZJA FILMU – PANORAMA POWIATU, NR 3, 31.01.2024
Niedawno obejrzałam w Brzeskim Centrum Kultury niezwykły film „Powstaniec 1863”. Prawda powstania styczniowego została w nim ukazana wyjątkowo dobrze, a rola duchownego tak piękna, jaka powinna być naprawdę – bohaterska!
Zawsze postawa księży kojarzyła mi się z heroizmem, oddawaniem życia za innych, jak uczynił to choćby znany wielu nam, bohater narodowy, duchowny – ojciec Maksymilian Maria Kolbe. Nie każdego stać na gest poświęcenia życia i zapomnienia o sobie na rzecz ratowania życia innych. To jest właśnie to, o czym mówi nasz Pan (cytat z Biblii): Nikt nie ma większej miłości, gdy ktoś życie oddaje za przyjaciół swoich.
Faktycznie, nie ma większej miłości niż oddanie życia za drugiego człowieka, niż bronienie życia innych swoją postawą, wyznawanymi zasadami, a nie tylko „cytowanie ich” ludziom.
Zaś w filmie „Powstaniec 1863” aktor odgrywający rolę księdza Stanisława Brzóski – Sebastian Fabijański, naprawdę stanął na wysokości zadania. Zobaczyłam wartości, które zawsze chciałam widzieć w postawie duchownych i według mnie zostały w filmie pokazane:
W oczach i na ustach – Bóg,
W stałej modlitwie – Bóg,
na polu walki – Bóg,
I poświęcenie dla człowieka, dla ojczyzny, dla miłości.
Pełny heroizm oraz cierpienie na rzecz ofiary.
Czytaj całość »
styczeń 19, 2024
„AKANT”/ 2024 NR 1 – ogólnpolski miesięcznik literacki wydawany w Bydgoszczy
https://akant.org/publikacje/7649-jerzy-stasiewicz-nasze-cienie-zatancza-w-mroku-slonca
Bardzo dziękuję Jerzemu STASIEWICZOWI – poecie, prozaikowi, recenzentowi z Nysy za ocenę mojej książki „Nasze cienie zatańczą” (Opole 2023).
Recenzja ukazała się w pierwszym numerze „Akantu” br., a dział Poezji obsługiwany jest w piśmie przez MARKA S. PODBORSKIEGO, któremu również bardzo serdecznie dziękuję za publikację!
Zapraszam, poniżej na stronie wpis o „Najprościej” Kazimierza Słomińskiego (Białystok) oraz o „Akancie” i Marku Podborskim (Bydgoszcz). Szczęśliwe dla mnie miasta!
………………………………………………
styczeń 13, 2024
– Proszę Państwa! Publiczna Szkoła Podstawowa nr 5 podtrzymuje tradycje i jest całkiem wyjątkowa! 
To w niej rozpoczęłam drogę w kierunku Słowa, a moi znajomi (obecni na sali) rozwijali się w innych kulturalnych zdarzeniach. Jesteśmy dziś razem, dziękujemy! Wszystkiego dobrego na cały rok, a oto refleksje wierszem:
Urwałam się z choinki / aut. Romana Więczaszek
W życiu dojrzałym
nie chcę paczki
pod sztuczną choinką
która się nie starzeje
Nie chcę św. Mikołaja
makowca i grzybów…
bez woni
pasty do podłogi
z żółtego pudełka
Czytaj całość »
grudzień 6, 2023
„Radość tworzenia” w Kawiarence Między Wierszami, która pachnie w pierwsze poniedziałki miesiąca słowami i kawą, była w grudniu wszechogarniająca nasze zmysły! Działo się to w Brzeskim Centrum Seniora, za sprawą zorganizowania przez Klub Literacki „Brzeg” konkursu literackiego. Dołączyliśmy z propozycją w ramach Senioralii 2023.
Na uroczystość ogłoszenia wyników przybyli laureaci (zawiadomieni telefonicznie o nominacji), ale bez wiadomości o zdobyciu konkretnej nagrody. Emocji było dużo! Muza Kaliope sfrunęła z wyżyn i zasłuchała się w teksty, a o ich dobrym poetyckim poziomie pięknie mówiła poetka z Opola Renata 
Blicharz – członkini jury, która również obdarowała autora fraszek nagrodą specjalną za fraszki. W obradach nad przyznaniem miejsc uczestniczył też Adam Boberski – kierownik Działu Edukacji i Promocji 
w naszym zamku.
Czytaj całość »
listopad 24, 2023
Wielka przyjemność mnie spotkała, gdyż po kilku lat milczenia ukazała się moja książka „Nasze cienie zatańczą” (Opole 2023). Są w niej wiersze oraz proza – powiastki psychologiczne córki AGNIESZKI PATKOWSKIEJ, łącznie z jej oryginalną twórczością malarską.
Książka się narodziła dzięki pracy redakcyjnej (również ze Słowem wstępnym) i wsparciu duchowemu URSZULI M. BENKI oraz dzięki publikacji wcześniej kilku wierszy w „AKANCIE”. Zaufaniem również obdarzyli mnie KAZIMIERZ I IRENA SŁOMIŃSCY z Bydgoszczy, gdyż wydrukowali przed decyzją o wydaniu tomu w piśmie „NAJPROŚCIEJ” dużą liczbę moich tekstów, czego się nie spodziewałam. Ogólnie mówiąc, tradycyjnym literackim sposobem, zostałam „sprawdzona”. Bardzo dziękuję.
Dziś o „Akancie”, który ukazuje się pod główną redakcją JOLANTY BAZIAK. Pismo powstaje w Bydgoszczy, posiada wersję elektroniczną i papierową.
Działem poezji zawiaduje MAREK PODBORSKI – pisarz, którego fragmenty listów do mnie (za zgodą Autora) zamieszczam:
(19.11.2023) Dobry wieczór,
to bardzo szlachetne, że ktoś (w tych czasach) potrafi docenić słowo, najsubtelniejsze narzędzie w rękach poetów i wesprzeć je w czasopiśmie z emerytury. Czy po naszych pokoleniach będą ludzie pielgrzymi odkrywcy, którzy rozumieć będą słowo, nie prymitywny komunikat, ale właśnie słowo z jego brzmieniem, konturami w przestrzeni i obrazem na tle innych obrazów, gdzie nie widzi się już liter tylko szmer wieczoru, pastele, przepływ w zapomnienie, zachwyt zapomnienia. (…)
Pracuję w redakcji poezji bez jakichkolwiek apanaży, poświęcając większość mojego wolnego czasu poza pracą zawodową, na przenikanie poezji i robię to dla słowa, bo w całym naszym wymiarze, w potoku słów, tak naprawdę szukamy tego, które było na początku. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam serdecznie. Marek S.
Październik, 2023
Dziękuję za nadesłane wiersze, które czytałem kilka razy i jest to poezja bardzo intymna, duchowa, szczera a zarazem wyważona.
Czytaj całość »
listopad 20, 2023
„Dzieci rodzą się ze skrzydłami. Nauczyciele pozwalają im się rozwinąć”
(Janusz Korczak)
Gdy czytałam kartkę ze swojego pożółkniętego pamiętnika, poczułam, że jesteśmy sobie bliżsi. Uczeń losowo wybrał stronę. W ciszy, mali odbiorcy słuchali, jak się zwierzam, gdy miałam tyle lat, co oni: że tyle spraw wokół mnie się dzieje, a ja nie mam komu ich powierzyć… koleżanka, to za mało, nie zrozumie…kocham mamę, ale ona nigdy nie ma dla mnie czasu…
Zapewne dzieci myślą podobnie.
Wg myśli J. Korczaka pozwoliłam dzieciom rozwinąć skrzydła. Pokierowały mną doskonale, rozmawiałam o tym, co ich interesowało. Kątem oka na początku widziałam, jak w grupce niektórzy gadają i nie słuchają. Ale wartka akcja tego spotkania, różnorodność wątków sprawiły, że zyskałam miłych słuchaczy. Dzieci czytały ze mną wiersze. Zapytały o początki twórczości, więc rzekłam o swoje pasji czytania, gdy byłam mała. – Czytanie jest to CUD. Widzimy literę, potem drugą i następną…z nich tworzy się wyraz, za nim kolejny, potem zdanie. I nagle w naszej głowie powstaje obraz: łąka, las, kotek, miłość…
Czytaj całość »
listopad 20, 2023
Tanecznie i z uśmiechem zakończyły się Brzeskie Senioralia 2023! Przez miesiąc mieliśmy przyjemność uczestniczyć w spotkaniach, warsztatach, rożnych zajęciach. Teraz nadszedł czas na zapisanie wrażeń oraz życiowych refleksji – wierszem i prozą do wyboru, bo trwa Konkurs Literacki pt. „Radość tworzenia”(wiadomości szukajcie w BCS oraz na: www.klubliterackibrzeg.pl).
Seniorzy zrobili się bogatsi tej jesieni, według zainteresowań, każdy zdobył coś ciekawego dla siebie. Ileż nowych znajomości! Dało się to zauważyć, gdyż na Sali Stropowej ratusza panowała atmosfera bardzo towarzyska. Człowiekowi w starszym wieku potrzebne jest „podanie ręki” i serdeczne zapytanie: Jak się czujecie, moi mili? Marta HABRYCH i panie Ewa oraz Ela z zaangażowaniem dbały o przyjazny klimat. Nie wiem, jak miały siłę, aby dodać do tego taniec! Bardzo dziękujemy wszystkim osobom, które umiliły nam jesień 2023. Burmistrz Jerzy WRĘBIAK zapewnił o tradycji, która będzie kontynuowana. Podarunek w postaci długopisu z różyczkami (wykonanymi w BCS) oraz pyszny sernik, to różnorodne smaki tego wydarzenia.
Czytaj całość »
listopad 16, 2023
https://pisarze.pl/2023/11/14/jerzy-stasiewicz-nasze-cienie-zatancza-w-mroku-slonca/
Jerzy Stasiewicz – Nasze cienie zatańczą w mroku słońca
14 listopada 2023
Nie ma Romana Więczaszek szczęścia do krytyki literackiej. Przechodzą jej książki jakby obok głównego nurtu omówień. A przecież opublikowała naprawdę godne uwagi tomy, że wymienię: Krąg (Opole 2007), Spacery wierszem (Kraków 2009), Że jesteś… (Kraków 2010), Słowa jak liście (Kraków 2013), Krople ze źródła (Kraków 2018). Po tegoroczny: Nasze cienie zatańczą” (Opole 2023) z redakcją literacką i słowem wstępnym Urszuli Małgorzaty Benki. Przy poprzednich pochylali się: Renata Blicharz, Zbigniew Kresowaty, Jacek Lubart-Krzysica, Kazimierz Burnat.
Romana to: członkini Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Opolu. Uczestniczka działań Krakowskiej Konfraterni Poetów i podpora organizacji ostatnich Najazdów Poetów na Zamek Piastów Śląskich w Brzegu. Dzieło życia śp. Janusza Wójcika. Co było/jest przyczyną trwającej latami ciszy? Może fakt pomieszkiwania w Brzegu? Tu sztandarami udekorowało miasto: Stowarzyszenie Żywych Poetów, propagując nowe zjawiska w literaturze – cokolwiek to znaczy?! – spychając wszystko co dalekie od ich ideologii do katakumb niebytu… A może upraszczam? Romana po prostu potrzebowała czasu na tzw. „dłuższy rozbieg”. Okrzepnięcie w „krzyku” własnego wiersza, stając wobec wielu pytań i paradoksów. Może pomogła przeprowadzka do Wrocławia i kontakt z tamtejszym środowiskiem. Przecież nie raz spotykałem ją w Domu Muzyki i Literatury. A może… głębia lustra?
Ja odniosę się do tegorocznego zbiorku. Cytując fragment wstępu: „W tych wierszach wyczuwa się niepewność co do wyboru między naturą a ideą, jasna strona zdaje się na chwilę objawiać swoje mroczne studnie”. Z czego tłumaczy Agnieszka Patkowska w dołączonych do zbiorku refleksjach o psychice – wiem już skąd tytuł – „Człowiek nie zdaje sobie sprawy, że jego moc tkwi w objęciu swojego cienia. To ta wyparta, niezauważona i niechciana część, którą nosi w sobie i robi wszystko, by tam nie zajrzeć”. Mnie nasuwa się „Mądrość Pustyni” Thomasa Mertona – „Poszukiwali Boga, którego mogli odnaleźć sami, nie zaś >>otrzymanego<< od kogoś w ustalonej, stereotypowej formie”.
Widnokrąg w głąb daleko
nienasycone słońce
Płatki
spadają wprost na ból
Jesteśmy razem
spoglądamy w dół na zieleń
Trzeba nam iść
po ziemi
która oddycha coraz wolniej
Czytaj całość »