Poezja ma moc… – kwiecień 2020

kwiecień 27, 2020

„Poezja ma moc, która nie ma sobie równych. To siła, która nas otrząsa z codziennego życia, i przypomina nam o otaczającym pięknie i odporności ludzkiego ducha”. Myśl Audrey Azoulay (dyrektor generalnej UNESCO), która przyświeca niedawno obchodzonemu Światowemu Dniu Poezji, jest z nami na co dzień. Poezja niewiele wymaga: szczególnej uważności nas świat, zapisania wersów, do czego niektórzy posiadają umiejętność oraz wymaga odbiorcy. W nawiązaniu do cytatu na początku artykułu… aktualna i niespodziewana codzienność bardzo przytłacza, ale gdy człowiek z drugim człowiekiem podzieli się PIĘKNEM, łatwiej jest żyć. Toteż organizujemy sobie spotkania foniczne, czasami z video i dzielimy się twórczością. To są mile chwile spędzone w innym świecie. Można również porozmawiać o książce, a nawet ją sobie pożyczyć.

Zawsze w literaturze w czasach zagrożeń i silnych emocji powstawało dużo utworów. Okazuje się, że i my ten czas spędzamy dość twórczo. Podzielcie się z nami nowymi utworami. Zachęcamy do kontaktu mailowego lub telefonicznego (dane poniżej), a jeśli tkwisz w szufladzie i masz już jakieś utwory, przyjrzyj się sobie bliżej i weź udział w Konkursie Literackim – dla autorów „złotego wieku 50 plus”. Konkursowi patronują Związek Nauczycielstwa Polskiego o/ Brzeg oraz Związek Emerytów i Rencistów.

Dziś do refleksji zapraszają autorzy z Klubu Literackiego „Brzeg”: Stanisława Ziobrowska i Florian Gawłowski.

„2020 r.” /aut. Stanisława Ziobrowska

Miałam marzenie:

z grupą przyjaciół

poszukać wiosny nad Odrą

uściskiem serdeczności

powitać roześmiane kwiaty

podać sobie ręce

Zapamiętają nieme kamienie

śpiew ptaków

a woda odbicie słońca

Spadający NIEWIDOCZNY

zniszczył marzenia.

Nie mogę podać ręki

nie mogę cię przytulić do siebie

 

„Wiosna” /aut. Florian Gawłowski

Czy czas jeszcze wiosny rozdaje

Na przystankach złudzeń

Bagaż mój ciężki od obaw

Czy nadążę w pogoni niknących dróg

Wczoraj kwiaty malowałem na śniegu

By milczenia rozerwać pieśni

Niech kolory odżyją od nowa

I niech powróci zabłąkany ptak

Obudźcie poranki każcie im wstawać

Znak słońca drzewom pokażcie

By do tańca ruszyły znów

……………………………..

Art. Romana Więczaszek, regulamin konkursu na: www.klubliterackibrzeg.pl  kontakt@klubliterackibrzeg.pl, tel. 506 694 440

 

 

 

 

 

 

 

 

W obecnej sytuacji, gdy zapanowała panowania „korony” (wiadomo jakiej), o zacisze dla poezji nie jest trudno. Dokonaliśmy tylko małej reorganizacji i spotkanie się odbyło. Zdalnie. Wcześniej już zaplanowaliśmy wiosenne spotkanie w ratuszu przy Związku Nauczycielstwa Polskiego o/ Brzeg  z hasłem: Wiersz jest podaniem ręki drugiemu człowiekowi.

Doznaliśmy wielu wzruszeń, gdyż czytaliśmy sobie nawzajem utwory przy pomocy telefonu, z kamerką lub bez. Niektórzy rozmawiali mailowo, poprzez Facebooka lub Messengera, a nawet musieli posiąść nowe umiejętności, chcąc się połączyć. Izolacja i wyciszenie oraz niestety, zagrożenia – okazuje się, są bardzo inspirujące. Słusznie mówi Audrey Azoulay, dyrektor generalna UNESCO: „Poezja ma moc, która nie ma sobie równych. To siła, która nas otrząsa z codziennego życia, i przypomina nam o otaczającym pięknie i odporności ludzkiego ducha”.