O Alicji Nowak – poetce i malarce z Częstochowy pisze Aleksandra Keller

sierpień 13, 2012

Dawno nie czytałam tak dobrze napisanego słowa wstępnego! Jego autorką jest Aleksandra Keller (1980) – polonistka, pisarka z Częstochowy, która zwyciężyła w XXI Konkursie Literackim Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Lublinie na „Najlepszą książkę młodego autora”. Nagrodę główną otrzymała za tom „Listy Nauzyki” (książka już jest na rynku).

Na konkurs wpłynęło 128 prac, z których wyłoniono trzynaście. A. Keller nagrodę otrzymała za: „ umiejętność stopniowania emocji uczuć, gra konwencjami epistolarnymi, zręczne i nośne nawiązania do znanych dzieł polskiej i obcej literatury, zwłaszcza prozy Marii Dąbrowskiej, bliskiej – jak się wydaje – autorce nagrodzonego tomu”. Właściwe nazwisko Aleksandry Keller to Olga Wiewióra, która wydała także: „Dialogi rodzaju żeńskiego” i „Kellerowskie szkice częstochowskie 2009 – 2011″, była nominowana do nagrody Marszałka Śląskiego w kategorii młodych twórców za 2012 rok.

 Wspomniana recenzja dotyczy książki poetyckiej Alicji Nowak „Słowa i obrazy”. Pani Alicja ur. w Częstochowie w 1943 r. jest związana z życiem artystycznym. Maluje obrazy i pisze wiersze. Przynależy do wielu klubów, prowadzi koło literackie, prezentuje się na spotkaniach autorskich i wernisażach w całej Polsce. Uprawia także prozę, lubi pisać dla dzieci. Pierwszy tom „Byłeś”  wydała w 2010 r., następny „Przestrzenie słowa i obrazy” w 2012 r

 W słowie wstępnym do nowego tomiku A. Keller pisze:
 „ Słowo – ile znaczy? Obraz – ile ukazuje? W czym tkwi,  z czego wynika potencjał wyrażalności tych dwu kategorii, których źródłem jest „humanista” i ludzka potrzeba opisywania świata. Czyż nie jest tak, że słowa zdolne są wywoływać obrazy? Czyż nie jest tak, że obraz opisuje pewną historię, wymusza potrzebę werbalnego nazwania?”

Czytając dalej słowo recenzentki, uświadamiamy sobie, na czym polega dobra poezja. Powinna powodować współistnienie słowa i obrazu, które wywodzą się z wewnętrznego „ja” twórcy. Dobry wiersz jest układanką, w której są niedopowiedzenia. Wszystko po to, aby czytelnik „dookreślił , domalował sobie wnętrze ram”. Pani Nowak stosuje wspomnieniowość, ale przy tym zastanawia się, jaka Ona – jako człowiek jest naprawdę. Wsłuchuje się w siebie, zdaje sobie sprawę, że zmiany dziejące się obok wpływają na zmiany w osobowości. Wyobraźnia Autorki odgrywa tu rolę zasadniczą. Nie smuci się przeżyciami, a raczej godzi na „Heideeggrowskie „Sein zum Tode”, czyli byt ku śmierci.

Poeci dobrze wiedzą, że tworzeniem rządzi chwila, wszystko rodzi się między zdarzeniami.

Dla mnie ważną chwilą było otrzymanie wiadomości od mojej byłej wychowawczyni z LO w Wałbrzychu Krystyny Jurkiewicz, że Alicja Nowak stała się członkiem jej rodziny. Dzięki temu skorzystałam i ja, ponieważ zapoznałam się z twórczością pani Nowak oraz z wartościowym słowem wstępnym A. Keller do tomiku.

 Kilka wierszy Alicji Nowak (wybór Romana W.)

 O sobie /moim rodzicom/

Wyrosłam
spod jasnogórskiej gleby
mój pierwszy oddech
był zapachem jesiennej Jury

 Kocie łby uczyły mnie chodzić
mały kościółek wiarę mi dał
z dziada pradziada
jestem osadzona w tej ziemi
ustrojonej kolorami wstęg
kwiatami pielgrzymów
nasiąknięta ich śpiewem

 Tu umacniam wspomnienia
bo tu tkwią ślady
mojego życia

 

 Wiersz

Pisanie wiersza
to nie zadanie
do odrobienia
wiersz
sam się rodzi
by zaistnieć
radością
bólem
wspomnieniem
tajemnicą
być darem
mieć duszę

 

 Szukanie nadziei

Wrosłam w życie
wczepiona korzeniami
swoich naczyń
Rosłam krzywo
momentami prostując się
wypatrywałam słońca
w beznadziei
szukałam nadziei
Czekałam
Jeszcze czekam

 

Wiersz malowany

Pejzaż
malować słowem
rozwiane włosy tańczących dziewczyn
promieniami słońca
namalować zapach niesiony wiatrem
uwiecznić motyla  wlocie
ptasi śpiew zapisać na płótnie
złotem miłość malować

a tło zielonym kolorem nadziei

 

 O poetach

Chodzą
ze swoimi problemami
z głowami w chmurach
żywią się
chlebem powszednim

czasem piją
piszą wiersze
nawet kobiety

 

autorka wierszy:  AlicjaNowak,

 autorka artykułu: Romana Więczaszek