Stanisława ZIOBROWSKA – pierwsza książka poetycko-prozatorska pt. „Przystań”, Solpress, Opole 2024

Przystań w bibliotece w Żłobiźnie dla „Przystani” STANISŁAWY ZIOBROWSKIEJ – to miejsce b. ważne w jej świecie. Słowem poetyckim wydrukowanym nasza koleżanka z Klubu Literackiego „Brzeg” złączyła na wieki Żłobiznę, Brzeg i Głuszycę!

Spotkałyśmy się przed laty w Brzegu – krajanki, urodzone w Głuszycy w Górach Sowich. Obie – tęskniące za swoimi stronami rodzinnymi i zamykające przeżycia w wersach.

Niedawno Stanisława miała święto – spotkanie autorskie w Filii Bibliotecznej w Żłobiźnie – Miejskiej Biblioteki Publicznej/ Skarbimierz/ z okazji wydania pierwszej książki pt. „Przystań” (Solpress, Opole 2024).

Autorka jest absolwentką Zespołu Szkół Rolniczych w Szczawnie Zdroju i Technikum Rolniczego w Żłobiźnie. Wraz z mężem i rodziną prowadzi gospodarstwo ekologiczne o profilu ogrodniczym. Kieruje się myślą Jana Pawła II: Zanim zaczniesz wymagać od innych, zacznij od siebie. W miarę możliwości podróżuje, zwiedza Europę. Jest mamą trójki dorosłych dzieci, babcią czwórki wnucząt i jednego prawnuka.

Publikowała utwory w Historii Szkoły Rolniczej w Żłobiźnie (2018), w zbiorach Z wysokiego brzegu (2019) i Tu jest mój dom (2021), również w prasie lokalnej i internecie. Należy do Klubu Literackiego „Brzeg” i Stowarzyszenia Odnowy i Promocji Wsi Żłobizna-Wilijki.

Spotkanie w bibliotece w nastrojowej atmosferze i na tle ładnej dekoracji poprowadziła pani bibliotekarka Małgorzata Dziura. Rozmowa dotyczyła inspiracji radości tworzenia i czy zawsze jest to radość oraz dlaczego częstym motywem jest miasteczko rodzinne. Licznie zebrani czytelnicy, sąsiedzi, znajomi z Brzegu wysłuchali wierszy oraz utworów prozą w interpretacji Autorki.

Cieszę się, że pomogłam krajance spełnić marzenie jako redaktorka książki. Dziękujemy Monice Szczypior za ilustracje/grafiki, które stanowią ładną oprawę artystyczną.

Niespodzianką były odtworzone piosenki powstałe na tekstach S. Ziobrowskiej – autorstwa Ewy Siemaszko i Jana Grajewskiego (Duet Apasjonata).

Czytaj całość »

Film „Saint Exupery. Zanim powstał ^Mały Książę^” – oczami Romany W.

„Małego Księcia” znają mali i wielcy na całym świecie, powieść przetłumaczono na ok. 300 języków! Zachwyca wrażliwością, czułością, skierowana jest na uważność.

Czy znamy autora SAINT  EXUPERE^GO?

Zapraszam na film francusko-belgijski z dodatkiem polskim po kropce: Saint Exupery. Zanim powstał „Mały Książę”. Ale wcześniej kilka wspaniałych sentencji z książki:

• A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu…
• Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.
• Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem.
• Dorośli nigdy nie potrafią sami zrozumieć. A dzieci bardzo męczy konieczność stałego objaśniania.
• Dowodem istnienia Małego Księcia jest to, że jest zachwycający, śmieje się i życzy sobie baranka. Kiedy ktoś pragnie baranka, stanowi to dowód, że istnieje naprawdę.
• Narysuj mi baranka.
• Jesteście piękne, lecz próżne – powiedział im jeszcze. Nie można dla was poświęcić życia. Oczywiście moja róża wydawałaby się zwykłemu przechodniowi podobna do was. Lecz dla mnie ona jedna ma większe znaczenie niż wy wszystkie razem, ponieważ ją właśnie podlewałem.
• Jeśli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie!
  – A jak to się robi? – spytał Mały Książę.
  – Trzeba być bardzo cierpliwym. Na początku siedzisz w pewnej odległości ode mnie, ot tak, na trawie. Będę spoglądać na ciebie kątem oka, a ty nic nie powiesz. Mowa jest źródłem nieporozumień. Lecz każdego dnia będziesz mógł siadać trochę bliżej…
• Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.
• Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku.
• Zamiast tępić zło, lepiej szerzyć dobro.

Czytaj całość »

Poetycko-muzyczne życzenia na 2025 rok u Zofii!

„Receptę na cały rok” otrzymałam od ZOFII ZELMAN (pseud. na FB: Klemensa Zetowa). Było to towarzyskie spotkanie noworoczne i szampańskie, na którym goście obdarowali się słowem, obrazem, czekoladą, wierszem i różnymi zapisanymi wspaniałościami. Podarowałam koleżankom dedykacje wierszem (poniżej).

Catharina Elisabeth Goethe (1731-1808) – matka Johanna Wolfganga von Goethe^go:

Recepta na cały rok

Bierzemy dwanaście miesięcy,
oczyszczamy je dokładnie
z goryczy, chciwości, małostkowości i lęku,
po czym rozkrajamy każdy miesiąc
na trzydzieści lub trzydzieści jeden części tak,
aby zapasu wystarczyło dokładnie na cały rok.

Każdy dzień przyrządzamy osobno
z jednego kawałka pracy
i dwóch kawałków pogody i humoru.

Do tego dodajemy trzy duże łyżki
nagromadzonego optymizmu,
łyżeczkę tolerancji,
ziarenko ironii i odrobinę taktu.

Następnie całą masę polewamy dokładnie
dużą ilością miłości. Gotową potrawę
przyozdabiamy bukietem uprzejmości
i podajemy codziennie z radością
i filiżanką dobrej, orzeźwiającej herbatki.

……………..

Inna myśl Pani Goethe: „NAWET, GDYBYŚ DAŁ CZŁOWIEKOWI  WSZYSTKIE WSPANIAŁOŚCI, NIC MU TO NIE POMOŻE, JEŚLI NIE MA PRZYJACIELA, KTÓREMU MÓGŁBY O TYM POWIEDZIEĆ”.

…………………………………………………..

Czytaj całość »