Archiwum: listopad, 2024
listopad 17, 2024
Temat NIEPODLEGŁOŚCI był mocno akcentowany w wielu przedszkolach i szkołach, również w wydarzeniach towarzyszących, jak: w konkursach recytatorskich, na wieczorach w Kawiarence w Brzeskim Centrum Seniora, w Zamku Piastów (Związek Emerytów), w Brzeskim Centrum Kultury poprzez II cz. Dziadów, jak również na koncercie Duetu Apasjonata i w programie 11 listopada przygotowanym przez Klub Garnizonowy. Toteż na temat treści i zaangażowania opiekunów i wykonawców nie będziemy się powtarzać, a jedynie szczerze podziękujemy kilkoma refleksjami.
Biało-czerwone, uroczyste spotkania były wielopokoleniowe, co świadczy o tym, że tradycja jest ważna. Rodzice, dzieci z chorągiewkami, dumni dziadkowie. Miła była obecność władz oraz przedstawicieli różnych organizacji.
Wspomnijmy mile, że w Sali Stropowej ratusza autorzy Klubu Literackiego „Brzeg” jako zaproszeni goście, spotkali się ze swoimi…uczniami, których dzieci z Publicznego Przedszkola nr 6 występowały na scenie. Tyle lat minęło, gdy razem organizowaliśmy uroczystości szkolne, włączając autorskie teksty! Symboliczna oprawa przedstawień, piosenki, wiersze…to ulubiony rodaków repertuar.
Czytaj całość »
listopad 16, 2024
Z zespołem UNIVERSE w Chorwacji na zakończenie Lata 2024!
Czy ktoś pamięta ten utwór i zespół UNIVERSE słynnych lat 80.?
Tacy byliśmy jeszcze wczoraj,
Wystarczał mały gest, wystarczał gest.
Tacy sami jeszcze wczoraj
I wszystko miało sens.
I wiem, że los nie wart nawet grosza,
Więc czekam po blady świt
Na tych kilka słów:
– Weź się w garść, wytrzyj łzy.
W 1983 r. piosenką Mr. Lennon zawładnęli Krajowym Festiwalem Piosenki Polskiej w Opolu. Tacy byliśmy jeszcze wczoraj stał się też hitem. Teksty tego zespołu są naprawdę ponadczasowe i życiowe, jeśli się w nie dobrze wsłuchamy. Chociażby Znów kochać kwiaty:
Co ze mną jest? Gdzieś w kąt chowam się,
Jestem i nie ma mnie,
Praca i dom, i szmal. A kiedy żyć?
Gdzie w tym ja, gdzie Ty?
Są dni, gdy wystarcza mi dotknięcie rąk,
Są dni, gdy pcha mnie coś pod prąd.
Ref.: Znów kochać kwiaty,
Znowu grać choćby cały dzień,
Jak ptak polecieć tam, gdzie wiatr.
Znów kochać kwiaty,
Żyć jak hit całą resztę lat
I mieć gdzieś, że wali się ten świat.
Lubię być tam, gdzie wciąż słychać śpiew,
Gdzie wszystkim wystarcza miłość,
Szlug albo dwa i wszystko jest OK.
Właśnie tak, jak chcę.
Mam dość przyzwyczajać się
Żyć z dnia na dzień,
Mam dość płakania jak tu źle.
Tym razem, tych cudownych utworów i wiele innych, mogłam słuchać na wieczornych koncertach w Chorwacji, w uroczej miejscowości Drvenik, nad lazurowym wybrzeżem Morza Adriatyckiego. To piękne miasteczko zlokalizowane jest między Dubrownikiem a Makarską, o cudownych krajobrazach, widokach morza z jednej strony i pasm górskich z drugiej. Klimat inny, pogoda przecudna do kąpieli w czystym przejrzystym morzu o kamienistej plaży, co wcale nie przeszkadza, o ile ktoś ma na stopach specjalne botki pływackie (które oczywiście na miejscu zakupiłam w pierwszym dniu pobytu).
Czytaj całość »
listopad 15, 2024
Jak dobrze, że słowo łączy i nawet nie bierze pod uwagę wieku. Takim tajemniczym słowem jest PRZEBACZENIE. Można o nim na wszystkie sposoby, jednak recytatorka Alicja Wojciechowska z kl. 6a, przeżywając to na swój dziecięcy sposób, zachwyciła jury interpretacją. Cieszymy się, że w XXI Konkursie Poezji Patriotycznej i Religijnej na etapie szkolnym w Publicznej Szk. Podstawowej nr 6 nowo odkryci poeci oraz uznani stają równo na linii walki o nagrodę. Tu wyrażamy podziw dla opiekunów-nauczycieli, gdyż dobrze przygotowany utwór po prostu powinien być dobrze zrozumiany. Początek nagrodzonego wiersza autorstwa Iwony Przybylskiej jest bliski codzienności:
Aniele przebaczenia, czy Ty mi przebaczysz
piasek zniechęcenia, kamienie rozpaczy,
wszystko to, co rzucam co dzień pod Twe nogi.
Wiem, że nie ułatwiam naszej wspólnej drogi.
Z trudem przebaczania pomóż mi się zgodzić,
I pogodna puenta: Szczęściem dobry Pan Bóg obietnic nie zmienia,
I czeka wciąż na mnie z cudem przebaczenia.
Najmłodsi recytatorzy, niektórzy pierwsi raz na scenie, zasługują na powtórne brawa. Urzekła nas prezentacja znanego wiersza Wisławy Szymborskiej „Gawęda o miłości do ziemi ojczystej”, ponieważ wersy wypowiedziane zostały przez laureata Szymona Szymoniaka z 4 c bez patosu, a prosto, jak gdyby własnymi słowami, z poczuciem narodowym. Oto mocny fragment tego utworu:
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię – i żyć,
ale nie można owocować.
Czytaj całość »
listopad 10, 2024
„Kto ty jesteś? Polak mały…” – mówiliśmy na początku razem wiersz Władysława Bełzy. Listopad to miesiąc bardzo ważny. Wszystkie treści niesione wraz z liśćmi rozmaitej barwy wybrzmiały w Kawiarence Między Wierszami 4.11. Liście tracące zieleń przyniosły nam wolność, której święto przypada 11 listopada. Biało-czerwone kolory, tak bardzo zaakcentowane w tym miesiącu, ślicznie się prezentowały w sali Brzeskiego Centrum Seniora przy ul. Piastowskiej 29. Goście kawiarenki, dekoracje, serwety, a przede wszystkim nadzieja nasza: dzieci w narodowych barwach. Oczywiście, na czele z wychowawczynią II b Jolantą Wąsik z PSP 5. Program bardzo wzruszający, wszystkie piosenki, wiersze przekazane z pamięci. Cieszyliśmy się jak dzieci, śpiewaliśmy i biliśmy głośno brawa. Powiało nadzieją.
Wspomniałam na wesoło, prowadząc całe spotkanie: – Drogie dzieci – zapowiedziała kiedyś J. Wąsik – jutro przyjdą do nas na lekcji wspaniali goście! Poeci – dodała. A mali słuchacze z pytaniem: – Żywi poeci? Naprawdę?
Czytaj całość »
listopad 10, 2024
Temat niepodległości był mocno akcentowany w wielu przedszkolach i szkołach, również w wydarzeniach towarzyszących, jak w konkursach recytatorskich, na wieczorach w Kawiarence w Brzeskim Centrum Seniora, w Zamku Piastów (Związek Emerytów), w Brzeskim Centrum Kultury poprzez II cz. Dziadów, jak również na koncercie Duetu Apasjonata i w programie 11 listopada przygotowanym przez Klub Garnizonowy. Toteż na temat treści i zaangażowania opiekunów i wykonawców nie będziemy pisać, a jedyni szczerze podziękujemy kilkoma refleksjami.
Cudnie jest, że uroczyste spotkania były wielopokoleniowe, co świadczy o tym, że tradycja jest ważna. Rodzice, dzieci z chorągiewkami. Miła była obecność władz oraz przedstawicieli różnych organizacji.
Wspomnimy, że w Sali Stropowej ratusza autorzy Klubu Literackiego „Brzeg” jako zaproszeni goście, spotkali się ze swoimi…uczniami, których dzieci z Publicznego Przedszkola 6 występowały na scenie. Tyle lat minęło, gdy razem organizowaliśmy uroczystości szkolne, włączając autorskie teksty. Symboliczna oprawa przedstawień, piosenki, wiersze…to ulubiony repertuar rodaków.
Czytaj całość »
listopad 3, 2024
ZAPALAMY ZNICZ PAMIĘCI DLA NASZYCH PRZYJACIÓŁ – AUTORÓW Z KLUBU LITERACKIEGO „BRZEG”:
Aleksandra Niemkiewicz
Zdzisław Herman
Józef Chimiak
Elżbieta Kosińska-Engel
Janusz Ireneusz Wójcik
Marta Łozińska
Janusz Mazurkiewicz
……………………………………………..
ALEKSANDRA NIEMKIEWICZ/ zm.2014
Gdyby się dało
Gdyby się dało
przywrócić poranki
z kryształowym powiewem wiatru
i ze śmiejącą się trawą
z szelestem liści
obudzonych wschodem
Gdyby się dało
przywrócić tamtą wiarę
że promień słońca błyśnie
i zaznaczy się cieniem
że dni kolejne mogą być ciekawe
Gdyby się dało
zatrzymać nadzieję
której by nie ubywało
i pomnożyć to
czego już tak mało
.……………………………………………….
Czytaj całość »
listopad 1, 2024
Autorefleksja po obejrzeniu filmu WROOKLIN.ZOO.
W czasie wydarzenia i po – gardło ściśnięte i ból brzucha…
Temat wnikający w głębię kultur, odnosi się do czasów chaosu powojennego na czele z komunizmem. Czarne zaułki Wrocławia, zbuntowana młodzież…tak było, tak jest /tylko teraz bardziej ukryte/. Film wziął na barki wszystkie metody realizacji obrazów, ma się łzy, oczopląs, czasami czuje się zmęczenie natłokiem wątków. Takie życie!
A miłość w tym wszystkim najważniejsza, ukazana subtelnie. Romeo/skejter „Kosa”
(Mateusz Okuła) i Julia/ Zora
(Natalia Szmidt) z bogatej rodziny romskiej. Z podziwem dla aktorów, którzy nie są aktorami!
Widzowie z Brzegu – członkowie Klubu Literackiego gratulują reż. Krzysztofowi Skoniecznemu i współpracujacym przy filmie Realizatorom. Pozdrawiamy Mamę reżysera, Grażynkę – koleżankę po piórze Grażynkę Ewę Skonieczną.
O takim filmie myśli się także następnego dnia, i następnego.
Dziś Święto Zmarłych: obok grobu moich bliskich nagrobki Romów, rodzina licznie dziś przybyła, wszyscy są radośni…