„Nasze cienie zatańczą” – Lilia Gebauer o spotkaniu w Polskim Związku Emerytów, 23.04.2024

maj 11, 2024

„Nasze cienie zatańczą”. To tytuł ostatnio wydanego tomiku wierszy Romany Więczaszek, znanej od dawna i wysoko cenionej ,,szefowej” Kawiarenki Między Wierszami w Centrum Seniora, Klubu Literackiego przy Związku Nauczycielstwa Polskiego w Brzegu oraz w Polskim Związku Emerytów Rencistów i Inwalidów, również w Brzegu .

To współorganizatorka corocznych Najazdów Poetów na Zamek Piastów, autorka licznych artykułów związanych z kulturą, ukazujących się w prasie lokalnej i w wielu czasopismach społeczno-kulturalnych, jak też w wydaniach zbiorowych. Redaguje antologie (i tomiki wierszy autorów, należących do Klubu), dotychczas ukazały się: ,,Szukam obrazów wśród niepokojów”, Opole 2008, ,,To tylko przerwa w locie”, Opole 2014, ,,Zaczarowane wiersze”, Kraków 2016, ,,Z wysokiego brzegu”, Opole 2019.

Prawie równolegle pojawiają się autorskie książki poetyckie: ,,Krąg”, Opole, 2007, ,,Spacery wierszem”, Kraków 2009, ,,że jesteś”, Kraków 2010, ,,Słowa jak liście”, Kraków 2013, ,,Krople ze źródła”, Kraków 2018.
Prawda, że imponująca lista?

W życiu kieruje się słowami Kamila Cypriana Norwida: Z rzeczy świata tego zostaną tylko dwie, dwie tylko: poezja i dobroć… i więcej nic... Ten wielki poeta, dramaturg i prozaik niestety, nie został doceniony przez ówczesnych krytyków w odróżnieniu od Romany, odznaczonej w 2018 r. tytułem honorowym ,,Zasłużony dla Miasta Głuszycy i Gminy” oraz Medalem – w kategorii ,,Kultura”, przyznanym przez Starostę Powiatu z okazji Stulecia Odzyskania Niepodległości w 2008 r.

,,Nasze cienie zatańczą” to również motto niezwykłego spotkania autorskiego w dniu 23.04.2024 r. w siedzibie Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, na którym pojawili się ludzie prawdziwie zainteresowani literaturą, również ją tworzący, zaprzyjaźnieni od lat ze sobą, połączeni wspólnotą talentów, chętnie dzielący się owocem swoich natchnień ze zwykłymi śmiertelnikami, mniej lub inaczej utalentowanymi.

Już Cyceron (106-43 p.n.e.) mówca i filozof rzymski mawiał, że człowiek potrzebuje do życia ogrodów i bibliotek, ale my nawet nie musieliśmy tam iść! Książka przyszła do nas! W dłoniach Romany, występującej dziś jako ,,homo laureatus” (człowiek uwieńczony). Przyszła jak ,,wiosna nadchodzi roztańczona,/staje przed drzwiami. Co przynosi? /Wianki z motyli, przybrana powojami” (Silwio Novara). Tworzy mając świadomość, że ,,vita brevis, ars longa” (życie jest krótkie, sztuka długotrwała), pisze wiele i wydaje wiele, co potwierdza, że nie jest ,,homo unius libri” (człowiekiem jednej książki, w/g Tomasza z Akwinu).

W niepowtarzalnej atmosferze, ciepłej i życzliwej, bo taka jest Roma jako człowiek, snuła  wzruszającą opowieść o historii swego imienia związanej z tragicznie przerwaną pierwszą miłością

Mamy Genowefy, o latach młodości, utracie Taty u progu dojrzałości i wielkiej wrażliwości na świat. Wbrew pozorom, tworzenie nie przychodzi zawsze lekko, łatwo i przyjemnie, jak może to się wydawać słuchaczom. Często jest to droga ,,per asters ad astra” (przez ciernie do gwiazd).

            To czym jest poezja?

– aktem odwagi

– mową niemych słów

– krzykiem symboli

– porażką znaczeń

– snem metafor

– chwilą natchnienia…

Mimo, że zmienia się jej forma i treść poprzez wieki, to wciąż nas porusza i unosi, podobnie jak muzyka, właśnie do gwiazd. Tu muzyki również nie mogło zabraknąć – przepiękna gra na flecie Alicji Lewandowskiej, nastrojowe piosenki Małgorzaty Kalińskiej przeplatały utwory, dedykacje, czy komentarze obecnych z ,,flos poetarum” (z elity poetów brzeskich): Mariana Smogura, Haliny Kownackiej, Edwarda Traki. Padły słowa uznania ze strony Renaty Stec prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego o /Brzeg i Adama Boberskiego kierownika Działu Edukacji , Wydawnictw i Promocji w Muzeum Piastów.

Dziękujemy za ten piękny czas i życzymy naszej Poetce w/g staroirlandzkiego

błogosławieństwa:

,,Niechaj skrzydła motyla

całują promienie słońca,

niechaj wybiorą Twoje ramię

na swą bezpieczną przystań

i przyniosą Ci szczęście, miłość i dobrobyt

– dzisiaj, jutro, zawsze”.

Z wielkim szacunkiem i uznaniem:

                                                           Lilia Gebauer

………………………………………………………………………………………….

Artykuł ukazał się w Panoramie Powiatu oraz w Gazecie Brzeskiej w maju 2024