Teresa NIETYKSZA – spotkanie autorskie – Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu – 12.04.2017

maj 17, 2017

– Nie da się napisać niczego nowego, jeśli nie przekazuje się tradycji. Konieczna jest znajomość twórczości poprzedników. Może nam się wydawać, że piszemy utwór awangardowy, a tymczasem wyważa się otwarte drzwi – taką prawdę uzmysłowił słuchaczom Bartosz SUWIŃSKI (poeta, krytyk literacki z Prudnika), który prowadził spotkanie autorskie z literatką Teresą NIETYKSZĄ w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Opolu dn. 12.05. 2017. Na sali byli obecni sympatycy słowa, ludzie pióra i młodzież.

Bohaterkę spotkania przywitała Danuta ŁUCZAK:
– Pani Teresa jest osobą niezwykle ważną dla opolskiej sceny literackiej. Jest jedną z najciekawszych poetek w naszym mieście. Ten rok jest też szczególnym rokiem, bowiem niedługo przypadają 80. urodziny pani Teresy – dodaje kierowniczka. Zapowiedziała słodką niespodziankę (był to wielki tort z kwiatami i bardzo pyszny; dop. R. Więczaszek).

Na wieczór pojechaliśmy z darem – obrazem  namalowanym przez Lucynę Mystek – poetkę i malarkę z Brzegu. Przedstawia ulubione polne kwiaty pani Teresy, o których czytamy w jej utworach. Bukiet  będzie  trwałą pamiątką, jest  podziękowaniem za sympatię do naszego Klubu i wspieranie w chwilach twórczych potrzeb. Poetka zawsze jest obecna na Najazdach Poetów na Zamek Piastów Śląskich. Jest autorką sześciu tomów poezji, tomu z opowiadaniami, tłumaczonych dzieł, licznych recenzji. Pełni funkcję prezesa Związku Literatów Polskich o/ w Opolu. Osobiście się pochwalę, że przyjaźnie potraktowała mnie (dawno temu) jako debiutantkę i redagowała moją pierwszą książkę.

„Stacja węzłowa” – najnowsza książka Teresy Nietykszy ilustrowana przez córkę Małgorzatę SOBOLEWSKĄ (artystkę-malarkę, poetkę) została ciekawie przedstawiona przez Suwińskiego, który podał bogaty rys twórczości pisarki. Usłyszeliśmy o wielu motywach charakterystycznych w utworach poetki i o najważniejszych momentach w biografii, które jak  wiadomo, nie są obojętne dla twórczości. Bohaterka wieczoru przyznała, że nie słyszała dotychczas tak wnikliwej recenzji swojej twórczości. Mało mówiła, ale była mile zaskoczona.

Odważyłam się zadać głośno pytanie, bo zafascynowały mnie sonety – forma literacka, która ma sztywne reguły, określone rymy, wersy, zwrotki. Ma część opisową i refleksyjną. Użyła ich poetka głównie w tomie „Sonety opolskie” dedykowanym mężowi, który bardzo lubił Opole. Niektórzy twierdzą, że forma jest archaiczna, jednak realizacja współczesna sonetu przez bohaterkę wieczoru jest interesująca. Po sonety sięgali i sięgają niektórzy tylko poeci. Myślę, że jest to zmierzenie się z wyzwaniem, sprawdzian zdolności poetyckich.

Kunsztownym sonetem Teresy Nietykszy z tomu „Stacja węzłowa” przesyłam Czytelnikom życzenia słońca i udanego lata.

  „Pamięć”

 Kocham cię morze, boś moją tęsknotą
do ziemi ojców, ptaków i powietrza.
Kocham cie morze, bo ja za Norwidem
perły serca topiłam w twojej toni.

Spojrzenie twych głębin jak oczy matki
mówiło, jak wiele trosk mnie czeka.
jak wiele przeszkód przyjdzie mi pokonać
i serce zranić w czasie tych podróży.

Trudno utopić to, co miało skrzydła
Jesieni ptaki i góry pamięci
Żaglowca serca nie posyłać, kiedy

Pamięć jak morze brzegi ma, laguny
Szkwały i burze, i latarnia czuwa
Póki szum morza, uderzają fale.

……………………………………………………………………………..

Tekst: Romana Więczaszek – Klub Literacki „Brzeg”. Prosimy o kontakt i podzielenie się swoją twórczością bez względu na to, ile masz lat. Możesz przyjść również posłuchać w przyjaznej atmosferze. Nasze książki są w Księgarni „Wiedza”. kontakt@klubliterackibrzeg.pl – tel. 506 694 440 – siedziba klubu: ratusz, Sukiennice 2 – ZNP – 77 416 3658