Brzeskie Centrum Kultury – „Bez dekoracji” – reżyseria i scenografia Dorota Herman – 31.03.2017

kwiecień 10, 2017

/ PANORAMA POWIATU nr 13 – 5.04.2017/

Spektakl w reżyserii Marii Doroty HERMAN „Bez dekoracji” zastępuje setki prac naukowych ludzi nauki dotyczących wychowania. Dotyka emocjonalnie każdego z osobna: młodego widza i starszego. Jest w zupełności twórczy, powstał w czasie dyskusji młodzieży na zajęciach warsztatowych Teatru Dnia Niepowszedniego.

Z widowni, czyli spośród nas… wychodzą na scenę młodzi ludzie. Jesteśmy jednością,  żyjemy w tym samym świecie. Aktorzy zmieniają obuwie… jesteśmy w domu. Jaki on jest? Młodzi ludzie krzyczą w chaosie świata o braku miłości w rodzinie, o agresji wśród rówieśników, o zagubieniu i braku autorytetów.

Oto świetna etiuda: aktorzy ubrani na czarno, jest ciemno i tylko twarze podświetlone smarfonami… rozmawiają ze sobą późną nocą. Nad nimi wisi samotność, nikt ich nie wysłuchał. Nasuwa się pytanie – dokąd prowadzi taki rodzaj kontaktu z drugim człowiekiem? Dziewczyna głośno krzyczy, że chce iść z rodzicami gdziekolwiek, razem… do kina, pragnie porozmawiać. Inna postać przekazuje przewrotną prawdę, że tylko w teatrze jest sobą, bo może pokazać swoje emocje. Scena rodzinna w czasie świąt z elementami groteski: dużo przygotowań, nie ma bliskości, w dodatku goście obrażają gospodarzy i wzajemnie. Skąd wzięty obrazek? Z naszego życia. Sceny przemocy z życia szkoły były szczególnie przerażające, celowo przejaskrawione. A może nie.. bo przypomnijmy, że śmierć niezawiniona, samobójstwa zdarzają się coraz częściej.

Młodzi ludzie z grupy teatralnej przyznają, że sami poddali Dorocie Herman tematy. Chcieli pokazać to, co boli. Tylko to, i dlatego na dalszy plan odłożono pełną prawdę, że młodzież też lubi śmiech, nie jest tak ponura. Tymczasem padały słowa, które przy ograniczonej dekoracji i czarnych kostiumach były szczególnie mocne. Widzowie młodsi i starsi poczuli niepokój,  nasunął się swoisty rachunek sumienia na potrzeby chwili: nie napiszę tego sms-a, umówię się rozmowę… pójdę z nią na lody i porozmawiamy… podyskutuję z synem o tej decyzji…

W sercu zostaje piosenka Jarosława Wasika (z Opolszczyzny) „Posłanie do Nadwrażliwych” , oto końcowa zwrotka:
„Bądźcie pozdrowieni
za to, że wasza niebiańska siła jest spychana i deptana
przez siłę brutalną i zwierzęcą
za to, co w was przeczutego, niewypowiedzianego, nieograniczonego
za samotność i niezwykłość waszych dróg
bądźcie pozdrowieni nadwrażliwi”

Widzowie oklaskiwali spektakl na stojąco. Magia teatru!

…………………………………………………………………………………………………….

OBSADA: Weronika Bajraszewska, Dominik Domański, Paulina Furtak, Dawid Guszpit, Bartosz Jasinowski,Weronika Kiesińska, Dagmara Kocik, Marta Kośny, Damian Lis, Jan Mazurkiewicz, Adriana Polańska, Szymon Radka, Karolina Rzeszut, Agata Socha, Robert Solski, Paweł Wantuch, Ewa Zając, Mateusz Zapotoczny

MUZYKA: wybór utworów – Maria Dorota Herman, Aleksandra Herman

WSPÓŁPRACA SCENOGRAFICZNA: Joanna Augustyniak DŹWIĘK: Robert Stępień

ŚWIATŁO: Krzysztof Preis

MASZYNISTA SCENY: Józef Preis

OPRAWA GRAFICZNA: Aleksandra Herman

Tekst: Romana Więczaszek