Henryk Sienkiewicz – Patron 2016 r. – gościem na spotkaniu Klubu Literackiego „Brzeg” – 13 maja 2016

maj 4, 2016

„Byłem, Nobla zabrałem, wróciłem” – tak krótko podsumował nagrodę Henryk Sienkiewicz podczas uroczystego obiadu w 1905 r. Niezwykle skromny pisarz, którego powieść „Quo vadis” od roku 1896 została przetłumaczona na wszystkie języki europejskie, a także wiele innych, jak: japoński, chiński, koreański, wietnamski, arabski. Utwory Sienkiewicza stanowią trwałą inspirację dla innych dziedzin sztuki – malarstwa, rzeźby, teatru, muzyki oraz filmu. Podziwiamy jego barwny język, piękną polszczyznę.

Warto  przypomnieć słowa kapituły w dniu wręczenia nagrody: „W każdym społeczeństwie są geniusze, skupiający w sobie ducha narodu. Oni reprezentują jego charakter w oczach świata. Pielęgnują wspomnienie przeszłości narodu, by natchnąć go nadzieją na przyszłość. Są jak dęby – ich natchnienie zakorzenione jest głęboko w historii, lecz korona szumi w wichrach dzisiejszego dnia”.

I co na to w rzekł Sienkiewicz? W jego wypowiedzi widać pokorę twórcy, który zdaje sobie sprawę ze swojej niedoskonałości. Odpowiedział, że wszystkie narody świata poprzez swoich pisarzy marzą o tej nagrodzie, wiec nagroda dotyczy twórcy oraz NARODU, którego synem jest pisarz.

Bardzo dobrze, że został ustanowiony Patronem 2016 r. Może wielkie narodowe czytanie dzieł pisarza przypomni ludziom, zwłaszcza młodym, że istnieją takie szlachetne postawy oraz, że istnieje piękny język narodowy.

Z tego powodu Sienkiewicza będziemy niedługo gościć na spotkaniu Klubu Literackiego „Brzeg”. Sylwetkę pisarza i różne ciekawostki przedstawi członek klubu Stanisław Marszałek z Oławy, który kocha książki i nie rozstaje się z nimi nigdy. Chcemy przypomnieć pisarza, który zaczynał jako poeta. Niestety, „Tygodnik Ilustrowany” nie przyjął do druku jego historii wierszem pt. „Sielanka młodości”. Młody autor przerzucił się na prozę. Z wielkim powodzeniem.

Kilka wiadomości o pisarzu. Tytuły dzieł każdy Polak zna, więc zostawiamy do przypomnienia. Wspomnimy, że rodzice autora Nobla chcieli, żeby został lekarzem, lecz po kilka miesiącach studiowania, syn przeniósł się na filologię. Od początku uwielbiał czytać książki, zwłaszcza Józefa Ignacego Kraszewskiego. Interesujące jest, że to Kraszewski jako pierwszy napisał „Krzyżaków 1410”, później ten pomysł kontynuował Sienkiewicz.
„Litwos” to pseudonim Sienkiewicza, gdy pisał artykuły do prasy. Lubił podróżować, więc wraz z Heleną Modrzejewską i grupą znajomych wybrał się do USA, potem przebywał w Londynie i w Paryżu. Pokłosiem tej podróży są powieści, opowiadania i felietony. W sprawach osobistych nie miał szczęścia; wziął ślub z Marią Szetkiewiczówną,  która niebawem zmarła na gruźlicę.

Na spotkaniu klubu zadedykujemy pisarzowi swoje utwory traktujące o trudzie tworzenia. Stanisław Cat- Mackiewicz (publicysta polityczny, XIX w.) rzekł o Henryku Sienkiewiczu: „My wszyscy z niego”.

Jako ciekawostkę prezentujemy bajkę H. Sienkiewicza, jako że niebawem ukaże się nasza książka dla dzieci „Zaczarowane wiersze”. W prezencie przekazujemy Pisarzowi ilustrację do jego wiersza wykonaną przez ucznia kl. II PSP5 w Brzegu:

BAJKA

Raz basior napotkawszy capa rzekł doń: „Bracie,
Pragnąłbym z duszy, serca uczynić coś dla cię.
Chcę cię cywilizować, zwilczyć jednym słowem.
Sierść masz lichą, wytartą, a tak – futrem płowym
I puszystym porośniesz, będzieć ciepło w zimie,
Wraz i siły nabierzesz… Już ci się nie imie
Lada kurta do łydek, bo wilczy ród znany!
Dla nas przecie stworzone owce i barany.
Mamy prawo zjeść wszystko, co jest do zjedzenia:
To święte prawo wilcze! A gdy do plemienia
Naszego będziesz liczon, świat będzie twój cały”.
Na to odrzecze kozieł: „Zaszczyt to niemały,
Lecz nie widzę sposobu. Kozłem mnie stworzono,
Kozłem był dziad mój, ojciec; kozim mlekiem łono
Matki mnie wykarmiło. Jakaż na to rada?”
„Poradzim – wilk odrzecze – więc naprzód wypada,
Bym cię zasymilował, to znaczy zadławił,
Następnie schrustał, połknął, a w ostatku strawił.
Wtedy przejdziesz w krew moją, zmienisz się w me kości
I w mych dzieciach do późnej przejdziesz potomności”.
Cap tylko brodą trzasnął: „Uważ, panie drogi,
Że Pan Bóg dał mi na łbie bardzo twarde rogi,
Więc nim mnie zwilczyć zdołasz, to przed tą odmianą
Jeszcze ci moje rogi diablo w gardle staną”.

aut. Henryk Sienkiewicz

Tekst: Romana Więczaszek – przewodnicząca Klubu Literackiego „Brzeg”, która zaprasza na spotkanie o H. Sienkiewiczu i prezentację własnych utworów 13 maja 2016 do sali związkowej – ratusz – 1 piętro – godz.16.30. Oprawa muzyczna: Elżbieta Kosińska i znajomi muzycy. Wstęp wolny!
www.klubliterackibrzeg.pl
tel. 506 694 440 lub 77 416 36 58 (ZNP biuro)

tekst w: Panorama, 4.05. 2016