Bal 2012 – ZNP o/ Brzeg – Sekcja Nauczycieli Emerytowanych

luty 1, 2012

 Już Demokryt zwany „śmiejącym się filozofem” zauważył, że „Dla człowieka jest rzeczą najlepszą tak spędzić życie, ażeby mieć jak najwięcej chwil błogich i jak najmniej zmartwień”.
Często w życiu zapominamy o sobie, oddajemy się w całości pracy, dzieciom wnukom nie bacząc, że człowiekowi potrzebny jest relaks, a jak relaks – to najlepiej okraszony śmiechem. Ale nie przed telewizorem, przy salwach śmiechu na filmowych niby komediach.

Terapeuci namawiają do spotkań z ludźmi, z którymi czujemy się dobrze, przypominają o ruchu i o…tańcu. 

Toteż rozsądni ludzie, należący do Sekcji Emerytów przy Związku Nauczycielstwa Polskiego o/ Brzeg, oddali się tańcowi w obecnym karnawale. Dzięki staraniom przewodniczącej sekcji Haliny Prymuli oraz dofinansowaniu przez ZNP, którym w Brzegu zarządzają Barbara Mrowiec i Nadzieja Nawrocka, byli nauczyciele bawili się w Restauracji Ratuszowa.

 To wspaniała okazja do szczególnego zadbania o siebie. Trzeba być wypoczętym na tańce, ładnie wyglądać (i modnie) i co najważniejsze – zapomnieć o bólu w kręgosłupie, tudzież o chorej wątrobie. Przy jednym długaśnym stole wszyscy poczuli się dobrze, bez względu na to, czy przyszli parą  małżeńską, czy samotnie.

Towarzystwo bawiło się razem, wirowały węże i „jechał pociąg z daleka”, panowie – mniej liczni, czuli się świetnie, gdyż mieli mnóstwo pań zapisanych w kajecikach. Bez względu na ten fakt, panie i tak radziły sobie,  gdyż umawiały się, która jest partnerem i wirowały w rytm walca lub rokendrola.

 Melodie dobierał DJ Paweł Tkocz, ze wspaniałym wyczuciem oczekiwań uczestników. Dedykacją i miłym podziękowaniem brać nauczycielska uhonorowała Halinę Prymulę, która w środku tańczącego kręgu, obtańcowywana przez panów, czuła się jak na własnym weselu.

Taniec od czasów pierwotnych był sposobem na wyrażenie różnych emocji, lecz tym razem wyrażał jedyną emocję: radość. Na potwierdzenie sentencja Pawła Nerudy (zdobywcy Nagrody Nobla):

Powolnie umiera ten, kto unika pasji i wiru emocji,
Które przywracają oczom blask
I serca naprawiają.

 

Romana Więczaszek

Tekst ukazał się w GB nr 3, luty, pt. Bal ZNP
(ma duzo wyciętych fragmentów)