Siecioholizm – uzależnienie od internetu

sierpień 20, 2010

Dziś podano w mediach szokującą wiadomość: 14 letni chłopiec został przywieziony do szpitala w Lublinie z napadem padaczkowym z powodu…choroby komputerowej. Jego stan jest ciężki. Lekarz stwierdził, że podobne przypadki zdarzają się coraz częściej, kilkanaście razy w roku. Jeden z pacjentów  przyznał się, że siedział przed monitorem 21 godzin bez przerwy!

Niedawno, moja znajoma, matka ucznia szkoły średniej, zaczęła się dziwić, że gdy przychodzi z pracy, ciągle zastaje syna w domu. Stał się apatyczny, nie opalił się, nie spotyka się z kolegami, a przecież pogoda jest cudownie wakacyjna. Odmówił weekendowego wyjazdu na wieś i do lasu. Gdy wróciła kiedyś wcześniej, zastała go przy komputerze. Buszował w sieci z obłędem w oczach! Są ferie, więc nie było tłumaczenia, że dużo lekcji, i obszerna praca zaliczeniowa na piątek. Porozmawiali. Od tej chwili wakacje stały się trudnym przeżyciem dla rodziny.

Pomyślałam: te dwie informacje zetknęły się nieprzypadkowo. Trzeba o tym napisać.

Dowiedziałam się, że aktualnie syn znajomej jest leczony, stwierdzono zespół uzależnienia od internetu, w Polsce nazwany „siecioholizmem”. Nikt nie przypuszczał, że kiedy pojawił się internet, stanie się on problemem społecznym i zdrowotnym. W sieci można znaleźć wiele interesujących informacji oraz mnóstwo „znajomych”, z którymi można porozmawiać przy pomocy klawiatury. Nawet może się narodzić „miłość”, która się materializuje i przybiera postać internetowego małżeństwa. Pojawiła się przestępczość internetowa: pedofilia, kradzież kart kredytowych czy naruszanie praw autorskich. Tragiczne skutki ma pornografia oraz łatwiejsze nawiązywanie przygodnych kontaktów seksualnych.

Psycholodzy podają pięć uzależnień związanych z komputerem:
1. Erotomanię internetową – oglądanie filmów i zdjęć o charakterze pornograficznym, uczestniczenie w chatach o tematyce seksualnej.

2. Socjomanię internetową – uzależnienie od internetowych kontaktów społecznych, cyber chat-roomy, grupy dyskusyjne, poczta elektroniczna, które zastępują rodzinę i przyjaciół. Osoba taka sprawdza obsesyjnie, czy pojawił się ktoś nowy w sieci. Wpada w panikę, kiedy nie ma dostępu do internetu (w Polsce już co drugi internauta wykorzystuje sieć do zawierania nowych znajomości, OBOP 2008).

3. Uzależnienie od sieci internetowej – gry hazardowe w kasynach sieciowych,  gry sieciowe, gdy przeciwnik jest żywym człowiekiem, siedzącym w danym momencie przy monitorze, korzystanie z aukcji czy zakupów on-line.

4. Przymus pobierania informacji – szukanie nowości, maniakalne przeszukiwanie baz danych.

5. Uzależnienie od komputera – np. gry komputerowe i uzależnienie od blogów polegające na śledzeniu cudzych historii życia lub opisywaniu własnych. Jako formę uzależnienia od internetu można także traktować hakerstwo.

W poradni leczenia uzależnień wspomniani rodzice dowiedzieli się, że przeoczyli już kilka etapów choroby syna. Na początku była fascynacja internetem, poznawanie jego możliwości, radość bycia w nowej rzeczywistości, syn poczuł „więź z całym światem”. Miał poczucie odprężenia, zredukowania dyskomfortu, gdy był spięty lub samotny. Coraz częściej korzystał  z internetu w celu poprawienia swojego stanu emocjonalnego, ograniczył kontakty z bliskim otoczeniem na rzecz kontaktów wirtualnych. Denerwował się, będąc poza domem, że nie ma dostępu do internetu. I tak powoli zaczęły się pojawiać problemy społeczne i zdrowotne. Na szczęście rodzice w porę zauważyli.

Kto jest bardziej podatny na uzależnienie od internetu?

Najbardziej – osoby młode, sfrustrowane i zagubione w świecie dorosłych, również dzieci, którym rodzice poświęcają mało czasu; osoby z problemami emocjonalnymi, mające trudności z bezpośrednim kontaktem z drugim człowiekiem ; o poczuciu niskiej wartości, potrzebujące dowartościowania; osoby szukające przyjaźni – niezadowolone z nauczyciela, ojca (matki). Inna grupę stanowią ludzie szukający romansu, narzekające na swojego partnera. Wreszcie osoby z nieleczonymi dysfunkcjami seksualnymi lub cierpiące na inne uzależnienia.

Romana Więczaszek